Editörden

Sistem Yıkıcı

Okula, derslere ilgisiz, eğitim hayatı ‘başarısız’ sayılacak notlarla sürmüş, üniversiteye girebileceğine ihtimal vermeyen, kendi hobileri ve ilgi alanları dışında içinde yaşadığı sisteme uyum sağlamaya dair motivasyonu oldukça düşük ergen bir çocuğunuz olsa ne hissedersiniz? Sanırım büyük endişe duyarsınız. Geleceği ne olacak, bir baltaya sap olabilecek mi, meslek edinebilecek mi, benden sonra kendi kendine bakabilecek mi türünde sorular zihninizi kemirip dururdu. Haksız da sayılmazsınız zira sisteme uyumsuz ergenleri, mutsuz ve zorlu bir yetişkinlik beklediğine dair güçlü kanıtlarımız var.

Yılın bu son sayısında kapağımızda gördüğünüz Melih Abdulhayoğlu’nun hikayesinin dehlizlerinde dolaşırken ailesinin neler yaşamış, hissetmiş olabileceğini merak etmeden edemedim. Ortaklarına güvendiği için kandırılmış ve her şeyini kaybetmiş babası bir yandan bu travmanın kişisel boyutuyla uğraşırken diğer yandan da çocuklarının geleceğine dair korkular taşımıştır mutlaka. Belki de en çok okula ilgisiz, yalnız elektronik devreler yapmaya merak duyan, notları kötü, iki kez sınıfta kalmış oğlu Melih’in bugün ABD’de milyar dolar değer sınırını aşmış bir şirketin yaratıcısı olacağını hayal etmiş midir acaba? Hatta belki de 12 yaşında babasının yaşadığı çöküşe şahitlik etmesinin yarattığı psikolojik etkinin ona dayanıklılık; mevcut ve başkasının kurduğu düzene ilgisiz tavrının ise kendi dünyasını yaratma gücü vereceğini hesap edebilmiş midir?

Abdulhayoğlu’nun bugün 49 yaşında bir adam olarak topu topu 20 yıl gibi bir zamanda büyük bir başarıya taşıdığı şirketlerinin hikayesini çocukluk travmalarından, kişiliğinin yapı taşlarından ayrıştırmak elbet mümkün değil. İnternet’in güvenlik alanına kafayı takan, siber saldırılar, virüsler ve her türlü zararlı yazılımla mücadele etmek için kolları sıvayarak pek çok önemli ve yaratıcı icada imza atan bu iddialı iş adamı, kendi sektörünün “Alan Musk’ı” olarak anılıyor artık. Tüm zihnini ve zamanını İnternet’te insanların korunmasına adamış durumda ve bunun kişisel bir hak olduğuna inandığı için de servisini bireylere bedava, şirketlereyse paralı sunuyor. Güvenlik şirketi olarak da müşterisinin sıkıntısından para kazanmayı doğru bulmadığını söylüyor ve önleyici olabildiğinde değil, gerçek saldırılardan kurtardığında kazanç elde etmeyi hak ettiğine” inandığı bir etik değer sistemi üzerine inşa ediyor işlerini.

Kendi değer, koruma, ticaret, etik sistemini ve bakış açısını tanımlayarak işine yaklaşmasının izlerini, işte o bahsettiğim ‘aykırı ergen kişiliği’nde görüyor gibiyim. Tam da yine bu hal onu başka bir noktaya taşıyabilir: Sıfırdan 2 milyar dolar bandına gelebildiği için (“5 milyar dolar verseler satmam” diyecek kadar da iddialı) bugün gözünü, piyasanın liderini devirmeye dikmiş durumda. Zira onun artık 18-20 milyar bandındaki şirketlere kafa tutma cesareti (ve daha önemlisi bunun için bir planı) var; bir yönüyle yine sisteme meydan okuyor.

Bu cesaretin dinamosu, şu ana kadar kendi alanında ortaya koyduğu bakış açısı değişiminden gelen iş modelinin başarısı ve paradigma yıka yıka ilerlemenin verdiği özgüven olmalı... Bu kaynak onu sıfırdan 2 milyar dolara taşıdığına göre neden 20 milyarlık devler ligine taşımasın? Biz bu planı heyecanla takip edeceğiz. Siz de bu arada Melih Abdülhayoğlu’nun ilham verici hikayesine bir göz atın isterseniz...

Burçak Güven