Genç Werther’in Acıları

Kurgusal Wahlheim köyünde (Wetzlar yakınlarındaki Garbenheim’den esinlenilmiştir) yaşayan Werther, annelerinin ölümünden sonra kardeşleriyle ilgilenen, ve son derece güzel bir genç kız olan Charlotte ile tanışır. Werther, on bir yaşından büyük, Albert adında biriyle nişanlandığını önceden bilmesine rağmen Charlotte'a âşık olur. 

Kalbinde neden olduğu tüm acıya rağmen, Werther ilerleyen birkaç ayı her ikisiyle de yakın bir dostluk kurarak geçirir. Ancak yaşadığı keder sonunda o kadar dayanılmaz bir hale gelir ki, Fräulein von B'yi tanıdığı Weimar’a gitmek üzere Wahlheim'den ayrılmak zorunda kalır. Ancak burada asil bir soya ait olmadığı için hoş görülmez ve çok geçmede nayrılması istenir. Daha sonra, Charlotte ve Albert hâlâ evli olduğu için eskisinden daha fazla acı çekeceği Wahlheim'a geri döner. Burada geçirdiği her gün Charlotte'un sevgisinden yoksun bir biçimde geçer. Arkadaşına acıyan ve kocasına saygı duyan Werther, onu çok sık ziyaret etmemesi gerektiğine karar verir. Onu son bir kez ziyaret eder ve kendi Ossian çevirisinin bir pasajını okuduktan sonra duyguların üstesinden geleceğine kendini inandırır.

O günden önce Werther, aşk üçgeni üyelerinden birinin -Charlotte, Albert veya kendisinin- bu karışık ve acı verici durumu çözmek için ölmek zorunda olduğu fikrini ima etmiştir. Başka kimseye zarar vermeyi aklından geçirmeyen Werther, kendi hayatına kıymaktan başka bir seçenek göremez. Ölümünden sonra bulunacak bir veda mektubu yazdıktan sonra, Albert'tan "bir yolculuğa çıkacağı" bahanesiyle iki tabancasını ister. Charlotte isteğini kabul eder ve gerçeği bilmediği için tabancaları gönderir. Werther daha sonra kendini kafasından vurur, ancak on iki saat sonrasına kadar ölmez. Mektuplarında sıkça bahsettiği iki ıhlamur ağacının arasına gömülür. Cenazeye herhangi bir din adamı, Albert ve Charlotte katılmaz. Werther son düşüncelerinde şöyle demiştir: “Elveda! Ben bu işkenceye mezardan başka son verebilecek hiçbir şey göremiyorum.”